Grupa: Administrator 
Posty: 249 #241440
Od: 2008-2-29
Ilość edycji Admina: 1 | Kto pokrywa koszty reklamowanego towaru kupionego w Internecie?
Kto pokrywa koszt dostawy do internetowego sprzedawcy/serwisu, pocztą lub kurierem, zareklamowanego (przed upływem gwarancji/rękojmi) wadliwego towaru, który ma być wymieniony na wolny od wad? Czy sprzedawca ma prawo żądać od nabywcy tego wadliwego towaru, aby to on zapłacił za dostawę do sprzedawcy/serwisu? Czy istnieje przepis, który jednoznacznie reguluje tę kwestię?
Kupujący jest w tym wypadku konsumentem w rozumieniu art. 221 kodeksu cywilnego (k.c.), który mówi, że za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Zastrzeżenie to ma o tyle istotne znaczenie, że osoba, której ustawodawca przyznał przymiot konsumenta, może korzystać z wielu uprawnień.
Gdy towar jest niezgodny z umową
Zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego (DzU z 2002 r. nr 141 poz. 1176 ze zm.), jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może:
1. żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo
2. wymianę na nowy,
- chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów.
Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.
Nieodpłatność naprawy i wymiany oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.
Koszty dostarczenia przedmiotu sprzedaży do sprzedawcy w związku z żądaniem usunięcia niezgodności z umową obciążają sprzedawcę. Jeżeli kupujący poniósł przedmiotowe koszty sprzedawca zobowiązany jest do ich zwrotu kupującemu. Większość rzetelnych sprzedawców sama pokrywa koszty przesyłki kurierskiej.
Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie doprowadzenia przedmiotu sprzedaży do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę lub wymianę na nowy, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione.
Kupujący ma prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy, gdy:
- nie może żądać naprawy ani wymiany albo
- sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub
- naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności.
Kupujący nie może jednak odstąpić od umowy, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna.
Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia.
Warto pamiętać, że kupujący traci uprawnienia przewidziane w art. 8 ustawy, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem.
Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu. Termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.
Jak reklamować?
Jednym z obowiązków wirtualnego sprzedawcy jest poinformowanie kupującego o miejscu i sposobie składania reklamacji.
Zgodnie z art. 4 ust 1 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego. , sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową. W przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania.
Warto wiedzieć, że za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność, albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży.
Istotne znaczenie ma jednak art. 7 ustawy, zgodnie z którym sprzedawca nie odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, gdy kupujący o tej niezgodności wiedział lub, oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć.
Można odstąpić bez podania przyczyny
Warto też wiedzieć, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (DzU z 2000 r. nr 22, poz. 271 ze zm.), konsument, który zawarł umowę w sieci Internet (na odległość), może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w ciągu dziesięciu dni.
Termin dziesięciodniowy, w którym konsument może odstąpić od umowy, liczy się od dnia wydania rzeczy, czyli w praktyce od dnia doręczenia przesyłki konsumentowi. Oczywiście przedmiot zakupu nie może być przez kupującego używany, a powinien zostać zwrócony sprzedającemu w oryginalnym opakowaniu.
Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.
W tej sytuacji to, co strony świadczyły, musi być zwrócone w stanie niezmienionym. Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie czternastu dni od odstąpienia pod umowy. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty.
Warto pamiętać, że nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, iż konsumentowi wolno odstąpić od umowy za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne) i że w razie odstąpienia umowa jest ona uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań.
Uwaga: powyższe uprawnienia nie znajdują zastosowania do umów kupna - sprzedaży zawieranych na aukcjach internetowych pomiędzy konsumentami.
Kupujący musi wiedzieć
Należy pamiętać, że oferując nam zakup towaru sprzedawca powinien spełnić wiele obowiązków informacyjnych. Zaniechanie lub niedopełnienie tych obowiązków powoduje określone uprawnienia kupującego (konsumenta).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, konsument powinien być poinformowany najpóźniej w chwili złożenia mu propozycji zawarcia umowy, o:
- imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy oraz organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany,
- istotnych właściwościach świadczenia i jego przedmiotu,
- cenie lub wynagrodzeniu obejmujących wszystkie ich składniki, a w szczególności cła i podatki,
- zasadach zapłaty ceny lub wynagrodzenia,
- kosztach oraz terminie i sposobie dostawy,
- prawie odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni, ze wskazaniem wyjątków,
- kosztach wynikających z korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy,
- terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają charakter wiążący,
- minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub okresowe,
- miejscu i sposobie składania reklamacji,
- prawie wypowiedzenia umowy.
Jeśli sprzedawca nie udzieli tych informacji konsumentowi, termin, w którym konsument może odstąpić od umowy, wynosi trzy miesiące i liczy się od dnia wydania rzeczy. Jeżeli jednak konsument po rozpoczęciu biegu tego terminu otrzyma te informacje, termin ulega skróceniu do dziesięciu dni od tej daty.
Źródło: http://www.rp.pl/artykul/84394,279305_Kto_pokrywa_koszty_reklamacji_w_Internecie_.html |
